Vrij Gebroken

Vertwijfeld keek Isabel even op haar briefje. En toen naar het adres van het gebouw waar ze voor stond. Ja, het kwam overeen. Maar het leek op niets bij wat ze zich had voorgesteld. Het was geen sprookjeskasteel, zoals het was op de dagen dat ze dromerig en romantisch fantaseerde, noch een donker vervallen huis, zoals in haar hevigste ideeën. Het was een doornormaal kantorencomplex. Het enige wat mogelijk zou kunnen opvallen was het feit dat de gordijnen dicht waren en dat klaarlichte dag. Er stonden een paar auto's geparkeerd en er brandde duidelijk licht.

Isabel liep naar de voordeur toe en belde aan. Ze merkte dat haar hand een beetje trilde, ondanks het feit dat ze zich niet echt zenuwachtig voelde. Toch voelde ze ook haar hart wat tekeer gaan. Ze telde de slagen voordat de deur openging. Ze was bij twaalf toen ze gerommel in de gang hoorde en bij zeventien ging de deur van het slot. Voor haar stond een jongeman is een verschoten rood t-shirt en een kapotte spijkerbroek. Hij had een blikje bier in zijn handen en een sigaret achter zijn oor. Zijn haar was een wirwar van dreadlocks en zijn baard piekte alle kanten op: "Oh nee," dacht ze bij zichzelf 'Hij zal het toch niet zijn?"

De jongen nam haar even in zich op. "Jij bent Isabel zeker?" vroeg hij. Isabel dacht er nog even aan om te ontkennen, zeggen dat ze verkeerd was en een ander adres zocht. Ze dacht snel na over waar ze dan zou moeten zijn, maar in de spanning van het moment wilde niks haar te binnen schieten. Hij nam haar zwijgen voor toestemmen aan en stak zijn hand uit. "Mijn naam is Dave. Ik zit hier aan de knoppen." Het werd er niet beter op. Maar jarenlange keurige opvoeding deed zijn reflexmatige trucje en Isabel pakte de hand van Dave aan. "Ja, ik ben Isabel."

Hij stond daar en hield haar hand vast. Ze kon nu niet meer terug. Maar, ze had de beslissing al dagen geleden genomen. Ervan weglopen. Weg van het schuldgevoel, weg van de tirades, weg van de sociale controle. En ze zette de stap over de drempel, een andere wereld in. Opeens was Dave ook niet meer een vreemd harig figuur, maar had hij wel iets jongensachtigs toen hij naar haar lachte.

Dave nam haar mee. "Ik zal je eerst even naar Jasja brengen. Zij zal je even willen poederen enzovoorts en dan kun je je melden bij de baas. Daar heb je al contact mee gehad, Freek, heet hij. Hij zal je uitleggen wat we vandaag gaan doen. Maak je niet druk, hij is erg geduldig." Dave liep druk pratend en gesticulerend door de gang en stopte aan het einde. Daar klopte hij aan op de deur. 'Jasja, Isabel is hier."

De deur ging open en daar was Jasja... Vijftig plus, kort geknipt rood haar. Wenkbrauwpiercing. " Ze zouden me eens zo moeten zien met deze twee," dacht Isabel, "dat vinden ze vast nog erger dan wat er gaat komen."

Jasja had een strenge blik in haar ogen, terwijl ze Isabel opnam, maar haar stem was lief toen ze zei: "Daar heb ik weinig werk aan. Die willen we au naturel. Zeg maar tegen Freek dat hij even met haar kan komen praten als hij tijd heeft. "

"Prima, dan laat ik je hier achter, Isabel. Ik zie je dadelijk, maar dan zullen we het allebei te druk hebben."

Hij draaide om en liep weg, een vrolijk deuntje fluitend.

"Ga maar lekker zitten, kind. Wil je een kopje thee?" Jasja wees naar de kruk die voor een spiegel stond. Isabel ging erop zitten en bekeek zichzelf in de spiegel. Haar zwarte haar, dat ze pas een stuk had afgeknipt, viel nu tot halverwege haar nek. Haar ogen waren poelen van blauw ijs, een aparte combinatie, zei haar vader altijd. "Gezegend met een van de zeven schoonheden," vulde haar moeder altijd aan. Toen ze klein was geweest waren haar ouders trots geweest, maar toen ze eenmaal ouder was geworden had er telkens iets van een waarschuwing doorgeklonken in die woorden: "Pas op meisje...Elke zegening kan een vloek zijn, wat goed is heeft altijd een zuster in het kwade..."

Haar hals was niet te zien door de coltrui die ze droeg, maar hij was slank en onder haar coltrui bolden twee stevige borsten. Ook al zoiets. Ze had gemerkt dat de jongens er stiekeme blikken op hadden geworpen toen ze begonnen te groeien. Ze had een keer een strak truitje aangetrokken, omdat ze zich zo gevleid voelde bij die aandacht en zich zo de woede van haar ouders op de hals gehaald.

Maar al die afkeer en woede hadden niet kunnen weerhouden dat de natuur zijn werk had gedaan en Isabel van spitsige puber tot mooie voluptueuze vrouw was uitgegroeid. En ondanks alles keek Isabel naar zichzelf en was niet ontevreden met wat ze zag.

"Ik doe echt weinig met je, liefje. Een beetje basis. Maar zou je die trui uit willen trekken. Ik moet je hals goed kunnen doen. Iets minder naar beneden aflopend, zodat het contrast niet al te groot is." Isabel slikte even. Haar trui uit doen in het bijzijn van iemand die niet een dokter of zuster was... Maar haar aarzeling duurde niet lang. Tenslotte zou ze binnenkort wel meer uit moeten trekken.

Dat binnenkort was nog sneller dan ze dacht, want toen Jasja het katoenen shirt eronder zag was haar eerste verzoek of dat ook meteen uitkon. En zo zat Isabel daar, in haar rode BH, de enige die ze had die eventueel verward zou kunnen worden met lingerie, toen de deur open ging en een klein mannetje binnenkwam. "Ha Isabel," zei hij joviaal, "Dave zei al dat je hier was en dat Jasja er geen bezwaar tegen had als ik even kwam praten."

"Freek," zei Jasja, "Ik ga nu haar ogen doen en daarna haar lippen. Dus ze kan dan even niet meer antwoorden en dan kun jij je uitleg doen. Als je nog iets van haar wil horen dan vraag dat maar meteen."

Freek leek even van zijn stuk gebracht. "Eh ja, dan zal ik maar met de deur in huis vallen. Hij schraapte de keel nog een keer en vroeg: "Waarom wil je dit doen?" Hij keek haar via de spiegel aan, recht in haar ogen. En leek te zoeken naar iets. Een leugen misschien? Terughoudendheid? Het feit dat hij haar borsten compleet negeerde, terwijl ze voor haar gevoel helemaal naakt waren, maakte haar duidelijk dat deze man niet tevreden zou zijn met het antwoord: "Gewoon... Zomaar."

Ze haalde adem en besloot te vertellen wat ze ook tegen zichzelf had verteld toen ze gereageerd had op de advertentie. "Ik ga dit doen, omdat ze zeggen dat ik het niet mag. Omdat ze me willen vastketenen in dezelfde kettingen van preutsheid als waarin ze zelf gevangen zitten en ik ze wil laten zien dat ik vrij ben en voor niemand bang." Toen ze het uitsprak klonk het bijna als een gedicht. Ze verwachtte eigenlijk dat Freek in lachen zou uitbarsten en haar weg zou sturen met de mededeling dat hij niks kon met een vrouw die haar mondje zo gebruikte.

Maar dat was niet zo. Hij keek haar alleen maar even peinzend aan en zei toen: "Dat is de enige goede reden om het te doen. Ik zie je dadelijk voor de uitleg."

Jasja was onverstoorbaar doorgegaan en haar kwast poederde het gezicht van Isabel en haar hals onder. Daarna pakte ze wat oogschaduw en een oogpotlood en werkte haar ogen bij. Toen Isabel ze weer open deed waren haar, toch al sprekende, ogen zo opvallend dat ze bijna van blauw vuur waren. Jasja keek even snel in een stapel papieren die ze had. "Oh ja, natuurlijk de lippen." Ze pakte haar lippenstift en maakte haar lippen felrood.

"Dit is hele goede make-up. Die krijg je er echt niet zomaar af. Kiss-proof, zullen we maar zeggen."

Isabel bedankte haar en wilde haar trui weer aandoen. Jajsa stopte haar: " Wil je een tip? Alleen je shirt aandoen. Dan is de drempel dadelijk lager. Ik loop wel even met je mee."

Isabel volgde Jasja naar buiten. Ze liepen door dezelfde gang terug, maar liep nu verder door. Ze ging een deur door. Het leek alsof ze in een andere wereld terecht kwam. Het was hier fel verlicht, Dave en twee andere mannen waren bezig met kabels te versjouwen. Een blond meisje stond in een hoekje koffie te drinken en Freek zat samen met een brede, knappe man over wat papieren gebogen. Op klapstoeltjes. Toen ze dat zag slikte ze een nerveuze giechel in.

"Ah, Isabel, daar ben je al. Wat zie je er prachtig uit. En je hebt je kostuum niet eens aan. Maar goed eerst het belangrijke." Hij wees op de man naast hem. "Dit is Balthazar." De man die als Balthazar werd aangesproken stak zijn hand uit en zonder aarzelen pakte ze die beet. "Balthazar is mijn artiestennaam maar. Zeg maar Martin." Isabel nam hem goed op. Hij had een donkere uitstraling. Zijn haar was net zo zwart als het hare, alleen krulde het meer. Zijn ogen waren echter donkerder dan die van haar, ze leken bijna zwart. Maar zijn glimlach was stralend en zijn tanden hagelwit. Zijn blouse hing open en toonde een gebruinde borst, met stevige spieren. Isabel voelde haar knieën knikken en haar lichaam reageren. Freek begon zijn verhaal zonder daar op te letten:

"Goed, ik zal je nog even het verhaal vertellen. Ik heb namelijk geen zin om zomaar wat opnames te maken van wat willekeurig geneuk. Nee, ik maak kunst. Ja, het is expliciete erotiek, maar dat wil nog niet zeggen dat het geen achtergrond hoeft te hebben. En ik heb eindelijk eens wat budget om fatsoenlijke mensen in te huren voor licht en geluid en acteurs en actrices die echt van het scherm spatten.

Het verhaal is als volgt. Ik wil een ode brengen aan de film van de jaren tachtig en negentig toen er nog films gemaakt werden met een verhaal. Het waren vaak parodieën op bekende films. Maar ik ga sprookjes parodiëren. Het gaat over de heldinnen van een paar bekende sprookjes. Je hebt Grootcupje, Nattepoester, Roorndoosje en jijzelf speelt Snee-witje . Ze zijn het beu om altijd maar in kinderverhaaltjes te spelen en willen ook wel eens in een verhaal spelen voor grote mensen. Ze gaan op pad om al hun dromen te verwezenlijken. Zoals je weet speel jij in twee scenes mee. Je speelt de scene met je prins, dat is Balthazar hier en de grote lesbische scene op het laatst. Dat is geen probleem toch?"

Nu ze eenmaal een blik op Balthazhar/Martin had geworpen was ze er zeker van dat in elk geval 1 van de scenes geen probleem zou opleveren. "Uhm nee hoor," zei ze. "We zijn toch allemaal professionals hier?"

Freek glimlachte. 'Dat is een antwoord wat ik graag hoor. Ik wil graag zeggen dat je er erg mooi uitziet zo. Je hebt een natuurlijke schoonheid, jong en onbedorven. De perfecte uitstraling die ik zoek. En je bent nog niet zo ervaren als de rest van de cast en crew, maar dat is alleen maar in je voordeel." Hij rommelde wat met de papieren die hij in zijn hand had. "En dan is het nu tijd voor je kostuum. Als je je even bij Saskia meldt, dan kunnen we daarna beginnen. Balthazar, jij ook je kostuum aan trekken alsjeblieft. Oh ja, we gaan beginnen met de seksscène, alle dialogen doen we op dezelfde dag."

Balthazar knipoogde nog even naar haar en ze voelde even een felle kriebel in haar onderbuik. Ze vroeg zich af hoe hij eruit zou zien als hij bovenop haar lag, zwoegend tussen haar dijen om hen allebei genot te bezorgen. Een opwindend vooruitzicht.

Saskia bleek het blonde meisje te zijn wat koffie stond te drinken. Ook zij begroette haar vriendelijk en nam haar mee naar een klein kamertje. "Dat je dadelijk uit de kleren gaat, wil dat nog niet zeggen dat je je om wil kleden waar iedereen bij is. Daarnaast, het haalt wat van de magie weg. Van Freek mag de acteur nooit zien hoe de actrice gekleed is, dat maakt zijn reactie op haar echter."

Aan een kleerhanger hing een gewaad van fijn wit gaas. Het had het model van een ochtendjas, maar het was zo dun dat het nauwelijks bescherming zou bieden tegen de kou. En het zou haar lichaam ook niet bepaald verhullen. Saskia liep er naartoe en streelde de stof even: "Mooi hè, ik heb hem zelf gemaakt nadat Freek je maten door had gegeven. Hij moet erg van je onder de indruk zijn, want hij wilde je eerst in de traditionele blauw en gele sneeuwwitje-jurk hebben. Maar na je reactie op de advertentie en één telefoontje was hij al overtuigd."

Isabel was daar aan de ene kant natuurlijk erg blij mee, maar aan de andere kant wist ze zich niet goed een houding te geven. Wat werd er nu van haar verwacht? Moest ze zich zomaar uitkleden. Ze wist dat dat uiteindelijk zou moeten, maar nu voelde ze weer even spanning. Saskia draaide zich naar haar toe: "Ah, we zijn op dat punt aangekomen. Tja meid, ik kan je twee adviezen geven. Begin met je broek losmaken of trek je shirtje uit. Dit is het lastigste punt. Als je eenmaal aan het draaien bent gaat alles vanzelf." De woorden waren hard, maar de ondersteunende toon gaf haar moed. Ze opende de knopen en rits van haar broek en duwde deze naar beneden. Wat oncharmant schopte ze daarna ook haar schoenen uit, zodat ze haar hele broek uit kon trekken. Saskia had zich naar een bureau gekeerd en zocht iets in de laden. Voordat Isabel haar shirtje over haar hoofd trok zag ze dat ze een doorzichtig flesje had gepakt en een blauwe tanga slip, hetzelfde blauw als het Sneeuwwitje-lijfje van de jurk uit de Disney film.

"Freek wil je graag topless, dus je bh mag ook uit." Ze had verwacht dat dat moeilijker zou zijn, maar haar handen vonden de sluiting en ze liet haar bh van haar borsten glijden. Ze was altijd trots geweest op haar borsten, een mooie 75 b cup. Niet te groot, maar haar ouders hadden haar verboden om er aandacht op te vestigen en daardoor had ze altijd het idee dat haar borsten het ultieme bewijs waren van haar seksualiteit. Al waren ze niet groot, ze waren prominent.

Saskia draaide zich om en bekeek haar eens goed. "Zozo," mompelde die, "Jij bent inderdaad een prachtige meid. Wat een geluk dat we met jou kunnen werken. Maar ik moet even heel onbeleefd zijn. Zou je je slipje willen uittrekken, ik moet je even inspecteren. Misschien moeten we nog wat onderhoud plegen." Bij deze opmerking keek ze even naar de trimmer die op het bureau lag.

Isabel merkte dat haar handen niet eens trilden toen ze haar slipje over haar heupen naar beneden schoof. Ze bukte zich om het om haar enkels te schuiven en voelde een koude luchtstroom tussen haar lippen. Ze was al vochtig. Saskia liet zich op een bureau stoel vallen en rolde die naar haar toe. Haar ogen op de hoogte van haar kutje. Ongegeneerd bekeek ze haar intieme plek. De laatste persoon die haar zo had bekeken was een dokter geweest, een dorre grijze vrouw, die bij haar een inwendig onderzoek had gedaan toen ze aan de pil wilde en het daarna keihard afkeurde, omdat ze wist dat haar ouders het nooit goed zouden vinden. De blik van Saskia was anders, openhartiger, meer onderzoekend. Het was niet het genoemde 'onderhoud' waar ze zich druk om maakte, als voorbereiding op vandaag had ze een keurig streepje geschoren. Ze maakte zich meer druk om de reacties van haar lichaam, omdat ze voelde dat zichzelf tonen aan een vreemde haar opwond. Saskia zou misschien merken dat ze opgewonden was.

Dat deed ze inderdaad. "Ziet er goed uit, niks meer aan doen," zei ze met een blik naar boven, "En dit hebben we vast niet nodig." Ze zwaaide even met het plastic flesje in haar handen. "Je bent al nat genoeg van jezelf. Mooi, want glijmiddel blijft toch gewoon nep. Ik zal je je slipje geven en dan kan je kostuum aan."

Alsof het de normaalste zaak van de wereld was gaf Saskia haar haar slipje en terwijl ze er snel in schoot haalde Saskia het kostuum van de haak. Ze hielp Isabel erin. Isabel voelde hoe de stof haar streelde. Het was veel zachter dan ze had gedacht. Saskia modelleerde stof even en draaide toen een staande spiegel naar hen toe. "Kijk maar eens hoe je er uitziet, liefje." Isabel zag een prachtige vrouw in de spiegel. De stof viel ruim en was van voren wijd open. Haar borsten werden alleen maar voor de buitenste helft bedekt en de binnenste helft leek uitnodigend open te staan. Naarmate je lager keek kwam de stof dichter bij elkaar tot vlak boven haar navel, waar het bijeengehouden werd door een ceintuur van dezelfde stof. Maar je kon er doorheen kijken, naar haar intiemste plek, die bedekt werd door een blauw driehoekje stof. Tussen haar billen voelde ze haar string en de stof van haar jurk raakte haar blote billen. Gekleed en toch naakt. Ze werd herboren op dat moment. Isabel, een meisje opgegroeid in een klein dorp tussen preutse lieden die haar haar seksualiteit misgunden onder de dekmantel van een jaloerse god was niet meer. Isabel de wulpse jonge vrouw stond in haar plaats. Een vrouw met een lijf geschapen voor de zonde in haar puurste beleving . Maar om geboren te worden moest er seks zijn. En dat zou er ook zijn. Niet de heimelijke, passieloze seks van een donkere, echtelijke slaapkamer, maar wilde, woeste seks die vastgelegd zou worden en waar er meer van zouden genieten.

Zonder aansporing van Saskia liep ze het kamertje uit, de set op. De deur kraakte en het kon zijn dat ze daardoor allemaal keken: Jasja, die bijna haar koffie liet vallen, Dave en zijn collega die aan een camera en geluidshengel prutsten en daarmee ophielden en haar met open mond aankeken, Martin die een duidelijk "wow" liet horen en de lichttechnicus die op een hoge ladder aan een grote spot liep te draaien. Hij draaide hem naar haar toe, zodat ze gevangen werd in het licht, terwijl ze verder liep. Zelfs Freek keek haar even sprakeloos na. Maar hij herstelde zich als eerste. Hij liep naar haar toe en zei: "We beginnen gewoon. De enige aanwijzing die je krijgt is dat je op het bed moet liggen. Dan komt Balthazar je wakker kussen en vanuit daar gaan we gewoon verder. Geen vast script, doe maar wat natuurlijk aanvoelt."

Isabel knikt en ging op het bed liggen. Ze zakte diep weg in de kussens en wachtte op wat komen ging. "Licht," hoorde ze Freek roepen en door de wimpers heen zag ze de lampen aanflitsen en de lichttechnicus zijn spot opnieuw op haar focussen. "Camera," waar die stond kon ze zo niet zien, maar ze hoorde een zachte zoem. Maar toen ze het woord "Actie" hoorde, voelde ze weer die kriebel in haar buik en haar hart in haar keel kloppen.

Ze hoorde dat haar tegenspeler op haar afkwam. Maar ook voelde ze de stappen die hij zette, ze dreunden door het bed en de golven leken elkaar onder haar navel te ontmoeten en de kriebel te versterken. Hij stond naast haar... zette zich op het bed en zijn handen voelde ze aan beide kanten van haar hoofd. Hij boog zich voorover en drukte zijn lippen op de hare. Een korte kus. Sidderend ademde ze in en uit. Langzaam deed ze haar ogen open en keek in de donkere ogen van Balthazar. "Mijn prins..." fluisterde ze zachtjes. Hij leek dit niet verwacht te hebben en wist even niet hoe te reageren. Dus besloot zij zelf het initiatief te nemen. Haar armen gleden omhoog, om zijn nek en ze trok hem naar zich toe. Weer die lippen op de hare, maar nu deden ze al snel allebei hun mond open. Hun tongen speelden een geil spel met elkaar. Isabel voelde haar reacties, drukte haar hele lijf in een opwelling van je reinste snaaksheid tegen hem aan. "Eindelijk," dacht ze "eindelijk een warm mannenlijf tegen het mijne. En het is geen sprookje, al is hij dan een prins. Geen droom, want er zijn anderen die kunnen zien hoe ik vrouw wordt." Ze kronkelde als een slang in zijn armen, een reactie op het spel van hun tongen. Branden wilde ze, en branden ze zou ze. En van blussen was voorlopig geen sprake. Ze rolden in het bed, schurkten tegen elkaar aan. Haar kostuum gleed open, net als zijn blouse en haar borsten, met de harde tepels, priemden tegen zijn borstkas. Zijn handen waren overal, maar ze voelde ze vooral om haar billen, ontbloot door het string ondergoed wat ze had. Hij drukte haar tegen zijn onderlijf aan, waar ze kon voelen dat zijn geilheid vaste vormen aannam. Hijgend gooide ze haar hoofd naar achter waardoor hij met zijn lippen over haar hals gleed, maar al snel verder daalde.

Toen zijn lippen zich om een tepel vastzogen opende ze haar ogen. Ze keek recht in het gezicht van Saskia, die met rode wangen en een wat geschokte blik toekeek. Zonder gêne kreunde ze, liet zich gaan, zich liefhebben terwijl ze bekeken werd. Haar borsten, eindelijk gewaardeerd en niet langer weggestopt als bolwerken van zonde en schaamte. Openlijk begeerd, betast, bemind. Haar tepels voelden zo hard aan dat het bijna pijn deed, maar het was een heerlijke zoete pijn. De warme mond van haar prins wisselde af, likte en zoog aan elke tepel. Soms blies hij even, voordat hij weer begon te likken en de koude stroom wekte een genot op wat de tintelingen van haar borsten door haar hele lijf stuurde. Ze sloor haar ogen weer, boog zich naar het hoofd toe tussen haar borsten, streelde het en drukte het in de ruimte er tussen. Ze voelde hoe, behalve de ogen van de aanwezigen, ook de camera alles vastlegde, deze vreugdedans van haar ontwakende lijf.